This site is not complete. The work to converting the volumes of സര്‍വ്വവിജ്ഞാനകോശം is on progress. Please bear with us
Please contact webmastersiep@yahoo.com for any queries regarding this website.
Reading Problems? see Enabling Malayalam
ഓപ്‌കല
സര്‍വ്വവിജ്ഞാനകോശം സംരംഭത്തില്‍ നിന്ന്
ഓപ്‌കല
Op art
പ്രാകാശിക വിഭ്രാന്തി (optical illution), ദൃശ്യാനുഭൂതി എന്നീ പ്രതിഭാസങ്ങളെ അവലംബമാക്കി രൂപംകൊണ്ടിട്ടുള്ള ഒരു ചിത്രരചനാപദ്ധതി. കാഴ്‌ചയെ സംബന്ധിക്കുന്ന കല എന്ന്‌ അർഥമുള്ള ഓപ്‌റ്റിക്കൽ ആർട്ട്‌ എന്ന പദത്തിൽനിന്നും നിഷ്‌പന്നമായ ഒരു സംജ്ഞയാണ്‌ ഓപ്‌ ആർട്ട്‌ അഥവാ ഓപ്‌കല. 1920-ൽ ബൗഹാസ്സിൽ (Bauhaus) നടത്തപ്പെട്ട പരീക്ഷണങ്ങളുടെ ഫലമായി ആവിഷ്‌കരിക്കപ്പെട്ട ഈ ചിത്രരചനാപദ്ധതി ക്രമേണ മറ്റു രാജ്യങ്ങളിലും പ്രചരിക്കുകയുണ്ടായി. ബൗഹാസ്സിലെ പ്രധാനാധ്യാപകനായിരുന്ന ജോസഫ്‌ ആൽബേർസ്‌ ആണ്‌ ഈ ആശയം പാരിസിലെയും യു.എസ്സിലെയും ചിത്രകാരന്മാർക്ക്‌ മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുത്തത്‌. ഇദ്ദേഹം രചിച്ച ഇന്ററാക്ഷന്‍ ഒഫ്‌ കളേഴ്‌സ്‌ എന്ന പുസ്‌തകത്തിൽ ഓപ്‌കലയെക്കുറിച്ചുള്ള വിശദവിവരങ്ങള്‍ നല്‌കിയിട്ടുണ്ട്‌. 1960-ൽ യു.എസ്സിൽ പ്രചാരത്തിലെത്തിയ ഈ പദ്ധതി പോപ്‌ കലയോടൊപ്പം വികാസം പ്രാപിച്ചു. അമൂർത്തചിത്രകലയുടെ ഒരു പ്രധാനശാഖയെന്ന നിലയിൽ അംഗീകാരം നേടിക്കഴിഞ്ഞ ഓപ്‌കലയിലെ ജ്യാമിതീയ രൂപരചനകളിൽ അനുഭവപ്പെടുന്ന വർണവിന്യാസവ്യതിരേകങ്ങളും ഘടനാവൈജാത്യങ്ങളും പ്രക്ഷകരിൽ വൈവിധ്യമാർന്ന നയനാനുഭൂതികള്‍ ഉളവാക്കുന്നുവെന്നതാണ്‌ ഈ രചനാപദ്ധതിയുടെ പ്രധാന സവിശേഷത. യൂറോപ്പിൽ പ്രചരിച്ച ഓപ്‌കല, വിക്‌ടർ വാസറേലിയുടെ ചിത്രങ്ങളിൽക്കൂടിയാണ്‌ വികാസം പ്രാപിച്ചത്‌. 1955-ൽ ബഹുമാനതല(multi dimensional space)ത്തിലുള്ള ഒരു ചിത്രം ഇദ്ദേഹം നിർമിച്ചു. ഇതിന്‌ സിനെടിസ്‌മി (Cinetisme) എന്ന്‌ അദ്ദേഹം നാമകരണം ചെയ്‌തു.
1960-ൽ ഏണസ്റ്റ്‌ ബെന്‍ക്കേർട്‌, ഫ്രാന്‍സിസ്‌ റേ ഹെവിറ്റ്‌, എഡ്‌വിന്‍ മീസ്‌കോവിസ്‌കി എന്നിവർ ചേർന്ന്‌ "അനോണിമ' എന്ന ഒരു സംഘടന രൂപീകരിക്കുകയും, ഓപ്‌കലയുടെ വികസനത്തിനുവേണ്ടി പരിശ്രമിക്കുകയും ചെയ്‌തു. ജോണ്‍ ഗുഡ്‌ ഇയർ (1930), ഹെന്‌റി പിയേഴ്‌സണ്‍ (1914), മോണ്‍ ലെവിന്‍സണ്‍ (1926), ജൂലിയന്‍ സ്റ്റാണ്‍ക്‌സ്സാക്ക്‌ (1928) എന്നീ പ്രശസ്‌ത കലാകാരന്മാർ ഈ രീതിയിലുള്ള അനേകം ചിത്രങ്ങള്‍ വരച്ച്‌ ഓപ്‌കലാപ്രസ്ഥാനത്തെ സമ്പന്നമാക്കിയിട്ടുണ്ട്‌.
രണ്ടോ മൂന്നോ വർണങ്ങള്‍ കൂട്ടിക്കലർത്തിയാണ്‌ ഓപ്‌കലാകാരന്മാർ ചിത്രങ്ങള്‍ വരച്ചിരുന്നത്‌. കലയും ശാസ്‌ത്രവും തമ്മിലുള്ള പരസ്‌പരബന്ധത്തിലും വിധേയത്വത്തിലും ഓപ്‌ ചിത്രകാരന്മാർ താത്ത്വികമായി വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. അവരുടെ രചനകളെ വിവരിക്കുന്നതിന്‌ മിക്കപ്പോഴും ശാസ്‌ത്രസംജ്ഞകള്‍ തന്നെയാണ്‌ അവർ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്‌. അവയെ സംബന്ധിച്ച വ്യാഖ്യാനങ്ങളിൽ സമീക്ഷണ സംബന്ധിയായ മനഃശാസ്‌ത്രഗേവഷകരുടെ ഗവേഷണഫലങ്ങള്‍ പരാമർശിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ടായിരുന്നു. പ്രാകാശിക ശാസ്‌ത്രം ചിത്രകലയിൽ പ്രയോജനപ്രദമായി ചൂഷണം ചെയ്യുന്നതിൽ യൂറോപ്പിലാകെ നടന്നിട്ടുള്ള എല്ലാ പരിശ്രമങ്ങളെയും ഓപ്‌ കലാകാരന്മാർ യഥാവിധി ഉള്‍ക്കൊണ്ടിരുന്നു.
1958-ൽ ഡുഡ്‌സൽ ഡോർഫ്‌ എന്ന സ്ഥലത്ത്‌ സ്ഥാപിതമായ "ഗ്രൂപ്പ്‌സിറോ' എന്ന പ്രസ്ഥാനത്തിൽപ്പെട്ട ഹെയ്‌ന്‍സ്‌മാക്‌, ഗുന്തർയുക്കർ എന്നിവരും 1960-ൽ പാരിസിൽ ആരംഭിച്ച "ഗ്രൂപ്പ്‌ ഡി റിക്കർക്ക്‌ ദ ആർട്ട്‌ വിഷ്വൽ' എന്ന പ്രസ്ഥാനത്തിലെ പ്രമുഖാംഗമായിരുന്ന ജൂലിയോ ലിപാർക്കും ഇറ്റലിയിൽ പാദുവായിലെ "എന്‍ (N)ഗ്രൂപ്പ്‌', മിനാലിലെ "റ്റി (T) ഗ്രൂപ്പ്‌' ഇവയിൽപ്പെട്ടവരും അഗംഹ്യൂഗോ, റുഡോള്‍ഫോ ഡി മാർക്കോ, നിക്കോളാസ്‌ കൂഫർ എന്നീ ചിത്രകാരന്മാരും ഓപ്‌കലയുടെ പ്രചാരണത്തിലും വികാസത്തിലും ഈടുറ്റ സംഭാവനകള്‍ നല്‌കിയിട്ടുള്ളവരാണ്‌.
വിവിധ രാജ്യങ്ങളിൽ ഉരുത്തിരിഞ്ഞ്‌ വികസിച്ച സൗന്ദര്യദർശനത്തിന്റെയും കലാസങ്കല്‌പത്തിന്റെയും ഒരു അമേരിക്കന്‍ വ്യാഖ്യാനമായിട്ടാണ്‌ ഓപ്‌കല അതിന്റെ പ്രാഥമിക രൂപത്തിൽ കലാസ്വാദകരുടെയും കലാകാരന്മാരുടെയും ശ്രദ്ധയ്‌ക്ക്‌ വിഷയീഭവിച്ചത്‌. പക്ഷേ, ഇന്ന്‌ അതിന്റെ സാധ്യതകള്‍ ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെയും കലയുടെയും അതിർവരമ്പുകള്‍ക്കപ്പുറവും ഇപ്പുറവും കയറിയിറങ്ങി വ്യാപിക്കുകയും ആധുനിക കലയുടെ ഏറ്റവും ആധുനിക നേട്ടമായി അത്‌ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടു കഴിയുകയും ചെയ്‌തിട്ടുണ്ട്‌. എങ്കിലും അതിന്റെ വികസനസാധ്യതകളെക്കുറിച്ച്‌ വിധി കല്‌പിക്കാന്‍ ഇനിയും കാലമായിട്ടില്ല.
