This site is not complete. The work to converting the volumes of സര്‍വ്വവിജ്ഞാനകോശം is on progress. Please bear with us
Please contact webmastersiep@yahoo.com for any queries regarding this website.
Reading Problems? see Enabling Malayalam
കൂട്ടായ്‌മവാദം
സര്‍വ്വവിജ്ഞാനകോശം സംരംഭത്തില്‍ നിന്ന്
കൂട്ടായ്‌മവാദം
സ്വതന്ത്രതാവാദത്തിന്റെ പ്രതികരണമായി 18-ാം ശതകത്തിൽ രൂപം പ്രാപിച്ച ഒരു രാഷ്‌ട്രീയ സിദ്ധാന്തം. സമൂഹത്തെയും സമൂഹത്തിന്റെ അവകാശങ്ങളെയും അവഗണിച്ചുകൊണ്ട്‌ വ്യക്തിക്കും വ്യക്തിയുടെ അവകാശവാദങ്ങള്‍ക്കുമായിരുന്നു സ്വതന്ത്രതാവാദം പ്രാധാന്യം കല്‌പിച്ചിരുന്നത്‌. കൂട്ടായ്‌മവാദം സമൂഹത്തിനും സമൂഹത്തിന്റെ അവകാശവാദത്തിനും പ്രാമുഖ്യം നല്‌കുന്നു. സമൂഹത്തിന്റെ താത്‌പര്യത്തിനും നിലനില്‌പിനും അതീതമായി വ്യക്തിക്കു തനിച്ചു നിലനില്‌പ്‌ ഇല്ലാ എന്നാണ്‌ ഈ സിദ്ധാന്തം അനുശാസിക്കുന്നത്‌. ഏതെങ്കിലും ഒരു രാജ്യത്തിന്റെയോ വിഭാഗത്തിന്റെയോ വർഗത്തിന്റെയോ അംഗം എന്ന നിലയിലാണ്‌ കൂട്ടായ്‌മവാദസിദ്ധാന്തങ്ങളിൽ വ്യക്തികളെ ഗണിക്കാറുള്ളത്‌.
കൂട്ടായ്‌മവാദസിദ്ധാന്തത്തിന്റെ ആദ്യകാല വക്താക്കളായിരുന്നു ഹെഗലും റൂസ്സോയും. റൂസ്സോയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, സമൂഹത്തിന്റെ പൊതുവായ താത്‌പര്യത്തിനു വഴങ്ങിക്കൊണ്ടു മാത്രമേ ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ തന്റെ യഥാർഥ നിലനില്‌പും സ്വാതന്ത്യ്രവും സംരക്ഷിക്കാന്‍ കഴിയു. പൊതുതാത്‌പര്യം എല്ലാവരുടെയും താത്‌പര്യത്തിന്റെ ആകെത്തുകയല്ല; സ്വാർഥതാത്‌പര്യങ്ങളെ നിർമാർജനം ചെയ്‌ത്‌ പൊതുനന്മയ്‌ക്ക്‌ ഉപയുക്തമായ രീതിയിൽ ആവിഷ്‌കരിക്കുന്ന ഒരു പരിപാടിയാണ്‌. പ്രായോഗികാവശ്യത്തിനു പൊതുതാത്‌പര്യത്തിന്റെ സ്വഭാവം നിശ്ചയിക്കുന്നത്‌ ഭൂരിപക്ഷത്തിന്റെ അഭിപ്രായമനുസരിച്ചായിരിക്കണം. ഗവണ്‍മെന്റിനും ഗവണ്‍മെന്റ്‌ നിയമങ്ങള്‍ക്കും വഴങ്ങാതെ ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ തന്റെ നിലനില്‌പും സ്വാതന്ത്യ്രവും സംരക്ഷിക്കാന്‍ കഴിയില്ല എന്നതായിരുന്നു ഹെഗലിന്റെ രാഷ്‌ട്രീയ തത്ത്വശാസ്‌ത്രം. സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഉത്‌പാദനം, വിതരണം, കൈമാറ്റം എന്നിവ ഗവണ്‍മെന്റിൽ നിക്ഷിപ്‌തമായിട്ടുള്ള ഭരണസംവിധാനത്തെയാണ്‌ കൂട്ടായ്‌മ വാദസിദ്ധാന്തം വിഭാവന ചെയ്യുന്നത്‌. രാജ്യത്തിന്റെ പൊതുസാമ്പത്തിക വ്യവസ്ഥ വ്യാപകമായ തോതിൽ ഗവണ്‍മെന്റിൽ നിക്ഷിപ്‌തമായിട്ടുള്ള ഭരണസംവിധാനങ്ങള്‍ക്കും ചിലപ്പോള്‍ ഈ പേർ ഉപയോഗിച്ചു വരുന്നു. സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ സാമ്പത്തിക സ്വതന്ത്രവാദത്തിന്റെ പ്രതികരണമാണ്‌ കൂട്ടായ്‌മ വാദസിദ്ധാന്തം എന്നു കാണാന്‍ കഴിയും. ആഡം സ്‌മിത്താണ്‌ ഇതിന്‌ ഉപോദ്‌ബലകമായിട്ടുള്ള ന്യായീകരണം നല്‌കിയിട്ടുള്ളത്‌. സമകാലിക സമൂഹത്തിൽ സോഷ്യൽ ഡെമോക്രസി, സോഷ്യലിസം, കമ്യൂണിസം, ഫാസിസം എന്നിങ്ങനെയുള്ള നാലു വ്യത്യസ്‌ത രീതികളിൽ കൂട്ടായ്‌മവാദ സിദ്ധാന്തത്തെ ദർശിക്കാവുന്നതാണ്‌. ഉദാരമായ സ്വാതന്ത്യ്രം അനുവദിച്ചിട്ടുള്ള ഭരണസംവിധാനം മുതൽ ദുർഭരണം നടത്തുന്ന സർവാധിപത്യവ്യവസ്ഥിതി വരെ ഇതിൽ ഉള്‍പ്പെടുന്നു.
കൂട്ടായ്‌മവാദസിദ്ധാന്തത്തിന്റെ ഏറ്റവും താഴ്‌ന്നതരത്തിലുള്ള സംവിധാനമാണ്‌ സോഷ്യൽ ഡെമോക്രസി. മുതലാളിത്ത വ്യവസ്ഥിതിമൂലമുണ്ടായിട്ടുള്ള സാമ്പത്തികമായ അസന്തുലിതാവസ്ഥ കുറയ്‌ക്കുകയും ഉത്‌പാദനരംഗത്തുള്ള അനാരോഗ്യകരമായ മത്സരം ഒഴിവാക്കുകയുമാണ്‌ സോഷ്യൽ ഡെമോക്രസിയുടെ ലക്ഷ്യം. ഉത്‌പാദനരംഗത്തുള്ള സ്വകാര്യ ഉടമാസമ്പ്രദായം നിലനിർത്തിക്കൊണ്ടുതന്നെ സാമ്പത്തിക വികേന്ദ്രീകരണം സൃഷ്‌ടിക്കുകയാണ്‌ ഈ സംവിധാനത്തിൽ ചെയ്യാറുള്ളത്‌. നികുതികള്‍ ഏർപ്പെടുത്തുക, പലവിധത്തിലുള്ള സാമൂഹികക്ഷേമ പരിപാടികള്‍ ആസൂത്രണം ചെയ്യുക, ഇന്‍ഷുറന്‍സ്‌ പദ്ധതികള്‍ ആവിഷ്‌കരിക്കുക എന്നിവയാണ്‌ സാമ്പത്തിക വികേന്ദ്രീകരണത്തിനുള്ള പ്രധാനോപാദികളായി സ്വീകരിച്ചു കാണുന്നത്‌. ആസൂത്രിത സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥിതിയും ക്ഷേമരാജ്യവുമാണ്‌ സോഷ്യൽ ഡെമോക്രസിയുടെ മുദ്രാവാക്യം.
18-ാം ശതകത്തിൽ ഫ്രാന്‍സിലാണ്‌ സോഷ്യലിസ്റ്റ്‌ ചിന്താഗതി ആദ്യമായി രൂപംകൊണ്ടത്‌. ഉത്‌പാദനവിതരണരംഗത്തുനിന്ന്‌ സ്വകാര്യ ഉടമകളെ പൂർണമായും ഉന്മൂലനം ചെയ്‌തുകൊണ്ട്‌ തൊഴിലാളികളുടെ താത്‌പര്യം സംരക്ഷിക്കാന്‍ പര്യാപ്‌തമായ വിധത്തിൽ സമൂഹം ഉടച്ചുവാർത്തെങ്കിൽ മാത്രമേ എല്ലാവർക്കും നന്മയും നീതിയും ലഭിക്കൂ എന്നതാണ്‌ സോഷ്യലിസ്റ്റുകളുടെ വിശ്വാസം. ആധുനികലോകം സോഷ്യലിസത്തെ പലവിധത്തിലാണ്‌ വീക്ഷിക്കുന്നത്‌. എല്ലാ സോഷ്യലിസ്റ്റുകളും രാജ്യത്തിന്റെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥിതിയിൽ ഗവണ്‍മെന്റിനുള്ള നിയന്ത്രണത്തെയും അവകാശത്തെയും അംഗീകരിക്കുന്നുണ്ട്‌. മർമപ്രധാനമായ വ്യവസായസ്ഥാപനങ്ങള്‍ മാത്രം ദേശസാത്‌കരിച്ചാൽ സോഷ്യലിസം ഉണ്ടാകുമെന്നു ചിലർ വാദിക്കുമ്പോള്‍ മറ്റു ചില സോഷ്യലിസ്റ്റുകള്‍ വിശ്വസിക്കുന്നത്‌ ഉത്‌പാദനവും വിതരണവും പൂർണമായും ഗവണ്‍മെന്റ്‌ നിയന്ത്രണത്തിൽ വരണമെന്നാണ്‌.
ലക്ഷ്യം സാക്ഷാത്‌കരിക്കുന്നതിന്‌ ജനാധിപത്യമാർഗങ്ങളാണ്‌ സോഷ്യലിസ്റ്റുകള്‍ സ്വീകരിക്കാറുള്ളത്‌. ജനപ്രതിനിധിസഭ, നിയമവാഴ്‌ച, പൗരാവകാശ സ്വാതന്ത്യ്രങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയ അനിയന്ത്രിത ജനാധിപത്യ രാഷ്‌ട്രീയവ്യവസ്ഥിതികള്‍ ഈ സംവിധാനത്തിൽ പ്രാത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ഇന്ത്യ, ബ്രിട്ടന്‍, ബെൽജിയം, ന്യൂസിലന്‍ഡ്‌, നോർവെ, സ്വീഡന്‍, ഡെന്‍മാർക്ക്‌ എന്നീ രാജ്യങ്ങളാണ്‌ പ്രധാനമായും സോഷ്യൽ ഡെമോക്രസിയുടെ മാർഗം അവലംബിച്ചുവരുന്നത്‌. വിപ്ലവമാർഗത്തിലൂടെ തൊഴിലാളിവർഗ സർവാധിപത്യം സ്ഥാപിച്ചുകൊണ്ടു ലോകവ്യാപകമായിട്ടുള്ള ഒരു സോഷ്യലിസ്റ്റ്‌ സമൂഹം കെട്ടിപ്പടുക്കുകയാണ്‌ കമ്യൂണിസത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം. പ്രായോഗികതലത്തിൽ അനിയന്ത്രിതമായ ജനാധിപത്യസംവിധാനത്തെ കമ്യൂണിസം അംഗീകരിക്കാറില്ലെങ്കിലും അതിനെ പൂർണമായും തള്ളിപ്പറയാറില്ല.
1922-ൽ ഇറ്റലിയിലെ ബനിറ്റോ മുസ്സോളിനിയാണ്‌ ഏകാധിപത്യ ഫാസിസ്റ്റ്‌ ഭരണത്തിനു തുടക്കം കുറിച്ചത്‌. 1933-ൽ ജർമനിയിൽ ഫാസിസ്റ്റ്‌ സർവാധിപത്യം ഏറ്റവും കിരാതമായ രീതിയിൽ ഹിറ്റ്‌ലർ നടപ്പാക്കിയിരുന്നു.
