This site is not complete. The work to converting the volumes of സര്‍വ്വവിജ്ഞാനകോശം is on progress. Please bear with us
Please contact webmastersiep@yahoo.com for any queries regarding this website.

Reading Problems? see Enabling Malayalam

ആകാശഗംഗ

സര്‍വ്വവിജ്ഞാനകോശം സംരംഭത്തില്‍ നിന്ന്

(തിരഞ്ഞെടുത്ത പതിപ്പുകള്‍ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം)
(ആകാശഗംഗ)
(ആകാശഗംഗ)
 
(ഇടക്കുള്ള 2 പതിപ്പുകളിലെ മാറ്റങ്ങള്‍ ഇവിടെ കാണിക്കുന്നില്ല.)
വരി 3: വരി 3:
Milky-way
Milky-way
-
ചക്രവാളത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗത്തു തുടങ്ങി മറുഭാഗംവരെ നീണ്ടുകിടക്കുന്ന അസംഖ്യം ചെറുനക്ഷത്രങ്ങളുടെ സമൂഹം. രാത്രികാലങ്ങളില്‍ ആകാശത്തിലെ ഏറ്റവും ആകര്‍ഷകമായ ഒരു ദൃശ്യമാണ് ഇത്. നല്ല നിലാവുള്ള രാത്രികളിലും വൈദ്യുതദീപങ്ങളുടെ പ്രകാശം ഓളംവെട്ടുന്ന നഗരപ്രദേശങ്ങളിലും ആകാശഗംഗ അത്ര തെളിഞ്ഞു കാണപ്പെടുകയില്ല. ചന്ദ്രനില്ലാത്ത നിശാകാലങ്ങളില്‍ ഗ്രാമപ്രദേശങ്ങളില്‍നിന്നു നോക്കുന്നതായാല്‍ ഈ നക്ഷത്രസമൂഹത്തെ നഗ്നദൃഷ്ടികള്‍ കൊണ്ടു തന്നെ നല്ലവണ്ണം ദര്‍ശിക്കുവാന്‍ കഴിയും. ശക്തിയുള്ള ഒരു ദൂരദര്‍ശിനിയിലൂടെ നോക്കുന്നതായാല്‍ യഥാര്‍ഥത്തില്‍ എണ്ണമറ്റ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ഒരു നിബിഡ സമൂഹമാണ് ആകാശഗംഗ എന്നു മനസ്സിലാക്കാം. പ്രപഞ്ചത്തിലുള്ള അനേകം നക്ഷത്രസമൂഹങ്ങളിലൊന്നു മാത്രമാണ് നമുക്കു ദൃഷ്ടിഗോചരമായിട്ടുളള ആകാശഗംഗ എന്നും ഇതിലെ ഒരു നക്ഷത്രം മാത്രമാണ് നമ്മുടെ സൂര്യന്‍ എന്നും ഉള്ള വസ്തുത ഇന്ന് എല്ലാവര്‍ക്കും അറിയാം. എങ്കിലും ചരിത്രാതീതകാലങ്ങളില്‍ മനുഷ്യബുദ്ധിക്ക് ആശ്ചര്യജനകമായ ഒന്നായിരുന്നു ഈ പ്രകാശപ്രവാഹം.
+
ഭൂമിക്കുചുറ്റും ആകാശത്ത് കാണപ്പെടുന്ന പ്രകാശമാനമായ വീഥി. ഖഗോള മധ്യരേഖയുമായി സുമാര്‍ 63ം കോണളവില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ആകാശഗംഗ പലയിടത്തും ശിഥിലവും ഇരുണ്ടതും ആയി കാണപ്പെടുന്നു. വീതി 3ം മുതല്‍ 30ം വരെ വ്യതിയാനപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. രാത്രികാലങ്ങളില്‍ ആകാശത്തിലെ ഏറ്റവും ആകര്‍ഷകമായ ഒരു ദൃശ്യമാണ് ഇത്. ചന്ദ്രനില്ലാത്ത രാത്രികാലങ്ങളില്‍ ഗ്രാമപ്രദേശത്തു നിന്നു നോക്കുന്ന ഒരാള്‍ക്ക് ഈ നക്ഷത്രസമൂഹത്തെ നഗ്നദൃഷ്ടികള്‍ കൊണ്ടു തന്നെ നല്ലവണ്ണം ദര്‍ശിക്കുവാന്‍ കഴിയും. ഒരു ദൂരദര്‍ശിനിയിലൂടെ നോക്കിയാല്‍ യഥാര്‍ഥത്തില്‍ എണ്ണമറ്റ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ഒരു നിബിഡസമൂഹമാണ് ആകാശഗംഗ എന്നു മനസ്സിലാക്കാം. ആദ്യമായി കാഴ്ച കണ്ടത് ഗലീലിയോ ആണ് (1609). കോടാനുകോടി നക്ഷത്രങ്ങളും ഗ്രഹങ്ങളും നക്ഷത്രാന്തര വാതകങ്ങളും മറ്റും ഉള്‍പ്പെടുന്നതാണ് ഗാലക്സി. അത്തരം അനന്തമായത്ര എണ്ണം ഗാലക്സികളില്‍ ഒരു സാധാരണ ഗാലക്സി മാത്രമാണ് ആകാശഗംഗ; സൂര്യന്‍ അതിലെ ഒരു സാധാരണ നക്ഷത്രവും.
-
വെളുത്ത പ്രകാശം പരന്നൊഴുകിയും അനേകം ചെറുനക്ഷത്രങ്ങള്‍കൊണ്ട് നുരയുടെയും പതയുടെയും പ്രതീതിയുളവാക്കിയും ഒരു നദിപോലെ തോന്നിക്കുന്ന ഈ പ്രതിഭാസം പല ഭാവനാശാലികളുടെയും വിചിത്ര കല്പനകള്‍ക്കു വിഷയീഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഈ നക്ഷത്രസമൂഹത്തെ ആകാശഗംഗ എന്നു ഭാരതീയര്‍ വ്യവഹരിച്ചതിന്റെ പിന്നില്‍ത്തന്നെ അത്തരമൊരു കല്പന അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. നിര്‍മേഘമായ ശരത്കാലവിഹായസ്സിനെ നുരയും പതയുമുള്ള ഒരു സമുദ്രത്തോടും അതിനെ രണ്ടായി വിഭജിച്ചുകൊണ്ടുപോകുന്ന പ്രസ്തുത നക്ഷത്രവീഥിയെ താന്‍ നിര്‍മിച്ച സേതുവിനോടും ഉപമിച്ചുകൊണ്ട് രാമന്‍ സീതയോടു ചെയ്യുന്ന ഒരു പ്രസ്താവന കാളിദാസന്റെ രഘുവംശത്തിലുണ്ട്. കാളിദാസനും മാഘനും ആകാശഗംഗ എന്ന പദം തന്നെ തങ്ങളുടെ കൃതികളില്‍ പ്രയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. പുരാണങ്ങളിലും ഇതിഹാസങ്ങളിലും സ്വര്‍ഗത്തിലെ നദിയെന്നു പറയപ്പെടുന്ന മന്ദാകിനിയെ ഉദ്ദേശിച്ച് ആകാശഗംഗ എന്നു പ്രയോഗിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. മന്ദാകിനി എന്ന കല്പനയുടെ ആസ്പദംതന്നെ അവരുടെ ദൃഷ്ടികള്‍ക്കു ഗോചരമായ ഈ നക്ഷത്രസമൂഹം ആയിരിക്കണം.
+
വയ ലാക്തിയ (ഢശമ ഹമരലേമ) എന്ന ലാറ്റിന്‍ പദത്തില്‍ നിന്നാണ് മില്‍ക്കി വേ എന്ന ആംഗലേയ നാമത്തിന്റെ ഉദ്ഭവം. ഗാലക്സി എന്ന പദമാണ് ക്ഷീരപഥത്തെ സൂചിപ്പിക്കാന്‍ ആദ്യകാലത്ത് ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്. ഗാല (പാല്‍) എന്ന ഗ്രീക്കുപദത്തില്‍ നിന്നാണ് ഇതിന്റെ ഉദ്ഭവം. കാലക്രമേണ ഇതര താരാസമൂഹങ്ങളെക്കൂടി ഗാലക്സി എന്ന പദം കൊണ്ട് സൂചിപ്പിച്ചു തുടങ്ങി. കപ്പല്‍ച്ചാല്, വെള്ളിച്ചാല്, സ്വര്‍ഗീയനദി തുടങ്ങിയ പേരുകളില്‍ വിവിധ ഭാഷകളില്‍ ക്ഷീരപഥം അറിയപ്പെടുന്നു.  
-
ഭാരതീയരുടെ ഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ മാത്രമല്ല ഗ്രീക്കുകാരുടെയും റോമാക്കാരുടെയും പുരാണങ്ങളിലും ചോസര്‍ മുതലായ പാശ്ചാത്യ കവികളുടെ കൃതികളിലും ആകാശഗംഗ സ്ഥാനം പിടിച്ചതായി കാണുന്നു. ഉദാഹരണമായി ദേവന്‍മാര്‍ക്ക് 'മൗണ്‍ട് ഒളിംപസി'ലേക്കു നടന്നുപോകുവാനുള്ള രാജവീഥിയായും, സൂര്യദേവന്‍ ആദ്യം സ്വീകരിച്ചിരുന്നതും പിന്നീട് ഏതോ കാരണവശാല്‍ ഉപേക്ഷിച്ചതുമായ ആകാശത്തിലെ രഥവീഥിയായും മറ്റും ഇതു വര്‍ണിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.
+
ഭൂമിയുടെ വടക്കേ അര്‍ധഗോളത്തില്‍ നിന്നു നോക്കുന്ന നമുക്കു തെക്ക് വൃശ്ചികവാലില്‍ ശോഭയോടെ തുടങ്ങി, ധനുരാശിയില്‍ പരമാവധി ശോഭപ്രാപിച്ച്, വടക്ക് അക്വില, സിഗ്നസ് രാശികളിലെത്തുമ്പോള്‍ ശോഭകുറഞ്ഞ്, കസിയോപ്പിയ, പെഴ്സിയൂസ് രാശികളില്‍ നന്നായി മങ്ങി, തിരിച്ച് ഒറയണിലൂടെ തെക്കോട്ട് കടന്ന് പപ്പിസ് രാശിയിലൂടെ തെക്കന്‍ചക്രവാളത്തില്‍ അപ്രത്യക്ഷമാകുന്ന ഒരു പ്രകാശ വീഥിയായാണ് ആകാശഗംഗ കാണപ്പെടുക. തെക്കേ അര്‍ധഗോളത്തില്‍ നിന്നു നോക്കുന്നവര്‍ക്ക് ആകാശഗംഗ കൂടുതല്‍ മനോഹരമായാണ് അനുഭവപ്പെടുക. പപ്പിസില്‍ നിന്ന് കരീനയില്‍ എത്തുമ്പോള്‍ നഗരവെളിച്ചത്തില്‍പ്പോലും കാണാന്‍ കഴിയുന്നത്ര ശോഭയുണ്ടാകും അതിന്. തുടര്‍ന്ന് ക്രക്സി (ത്രിശങ്കു) ലൂടെ സെന്റാറസിലെത്തി, ഒരു കറുത്ത ചാലുകൊണ്ട് രണ്ടായി വിഭജിക്കപ്പെട്ട്, വീണ്ടും ശോഭയോടെ വൃശ്ചികത്തില്‍ തിരിച്ചെത്തുന്നു. ആകാശഗംഗ മാനത്ത് ഇങ്ങനെ ഒരു വൃത്തമായി കാണപ്പെടുന്നു എന്നത് നമ്മുടെ സ്ഥാനം അതിനുള്ളിലാണ് എന്നതിന്റെ തെളിവാണ്.  
-
ആകാശഗംഗ ഖഗോള മധ്യരേഖയ്ക്കു 62° ചെരിഞ്ഞു സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. ഇംഗ്ലീഷില്‍ ഗാലക്സി (Galaxy), മില്‍ക്കിവേ (Milky Way) എന്നീ പേരുകളില്‍ ഇതറിയപ്പെടുന്നു. ജാതുല്‍ (Cassiopeio), വരാസവസ് (Perseus), പ്രാജീത (Auriga), ശബര (Orion), ബൃഹച്ഛ്വാനം (Canis-Major), കിനാരവസ് (Centaurus), വൃശ്ചികം (Scorpio), സര്‍പധരം (Ophiucas), ധനുസ് (Sagittarius), ജായര (Cygnus), കൈകവസ് ( Cepheus) എന്നീ താരാവ്യൂഹങ്ങള്‍ ഇതില്‍പ്പെടുന്നു. വൃശ്ചികത്തിന്റെയും ജായരയുടെയും ഇടയിലുള്ള ഭാഗം രണ്ടായി പിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നതു കാണാം. ആകാശഗംഗയിലുള്ള ഏകദേശം 150 കോടി നക്ഷത്രങ്ങളെ ദൂരദര്‍ശിനിയിലൂടെ കാണാം. മഗെലനിക് (Magellanic) താരാവ്യൂഹങ്ങളും ആന്‍ഡ്രോമീഡ താരാവ്യൂഹവും ഒഴികെ ദൃഷ്ടിഗോചരമായ മറ്റെല്ലാ നക്ഷത്രങ്ങളും ആകാശഗംഗയില്‍ പെട്ടവയാണ്. ധനുസ്സിന്റെ വ.പ. ഭാഗവും സമീപസ്ഥമായ വൃശ്ചികത്തിന്റെയും സര്‍പധരയുടെയും ചില ഭാഗങ്ങളും ആണ് ഏറ്റവും നക്ഷത്രനിബിഡവും പ്രകാശപൂര്‍ണവുമായ ഭാഗം.
+
വിര്‍ഗോ സൂപ്പര്‍ക്ലസ്റ്ററിലെ ലോക്കല്‍ ഗ്രൂപ്പ് എന്ന താരാപഥ സമൂഹത്തിലെ അംഗമാണ് സൌരയൂഥം ഉള്‍പ്പെടുന്ന ആകാശഗംഗ. സര്‍പ്പിള ഗാലക്സി എന്ന വിഭാഗത്തിലെ ടആര (ആമൃൃലറ ടുശൃമഹ) എന്ന ഉപവിഭാഗത്തില്‍ ആണ് ആകാശഗംഗയുടെ സ്ഥാനം എന്നു കരുതപ്പെടുന്നു. നാം ഗാലക്സിയുടെ ഉള്ളില്‍ ആയതുകൊണ്ട് ഗാലക്സീരൂപം നേരിട്ടു കാണാന്‍ കഴിയില്ല.  
-
ആകാശഗംഗയുടെ ദ്രവ്യമാനം (Mass) 2 x 10<sup>32</sup> ഗ്രാം (= 2 x 10<sup>27</sup> മെട്രിക് ടണ്‍) ആണ്. വ്യാസം ഏകദേശം ഒരുലക്ഷം പ്രകാശവര്‍ഷവും. സൌരമണ്ഡലത്തില്‍നിന്ന് ധനുസ്സിന്റെ ദിശയില്‍ 30,000 പ്രകാശവര്‍ഷം ദൂരെ ആണ് അതിന്റെ കേന്ദ്രം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. ആകാശഗംഗയ്ക്കും ഭ്രമണമുണ്ട്. ഭ്രമണം ഒരിക്കല്‍ പൂര്‍ത്തിയാക്കാന്‍ ഏകദേശം 23 കോടി വര്‍ഷം വേണ്ടിവരും. സെ.-ല്‍ 270 കി.മീ. വേഗത്തില്‍ ആകാശഗംഗയുടെ കേന്ദ്രത്തിനുചുറ്റും സൌരമണ്ഡലം പ്രദക്ഷിണം വയ്ക്കുന്നു. ആകാശഗംഗപോലെ പതിനായിരം കോടിയിലേറെ നക്ഷത്രസമൂഹങ്ങള്‍ പ്രപഞ്ചത്തിലുണ്ട്.
+
ആകാശഗംഗ ഗാലക്സിയുടെ നക്ഷത്രത്തളികയ്ക്ക് ഏതാണ്ട് ഒരു ലക്ഷം പ്രകാശവര്‍ഷം വ്യാസമുണ്ട്. ആകാശഗംഗയില്‍ 20,000 കോടിയോളം നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നതായി അനുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ദ്രവ്യമാനം വളരെ കുറഞ്ഞ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ എണ്ണം തിട്ടപ്പെടുത്തുന്നതില്‍ ഉള്ള തീര്‍ച്ചയില്ലായ്മ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ എണ്ണത്തില്‍ അനിശ്ചിതത്വമുണ്ടാക്കുന്നു. 2009 ജനുവരിയില്‍ നടന്ന അമേരിക്കന്‍ അസ്ട്രോണമിക്കല്‍ സൊസൈറ്റിയുടെ സമ്മേളനത്തില്‍ അവതരിപ്പിച്ച ഒരു പ്രബന്ധത്തില്‍ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ എണ്ണം 3 ലക്ഷംകോടി ആണെന്ന അവകാശവാദം വരെ ഉണ്ടായി.
 +
 
 +
നക്ഷത്രങ്ങളില്‍ ഭൂരിഭാഗവും കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത് ഗാലക്സീ കേന്ദ്രമായ 'വീര്‍ത്തമധ്യ'  (ഇലിൃമഹ യൌഹഴല) ഭാഗത്താണ്. ആ ഭാഗത്തിന് ഏകദേശം 15,000 പ്രകാശവര്‍ഷം വ്യാസവും 6000 പ്രകാശവര്‍ഷം കനവും (കേന്ദ്രത്തില്‍) ഉണ്ട്. ഈ 'വീര്‍ത്ത മധ്യ'ത്തിനു ചുറ്റുമായി ഗോളാകാരമായ, നക്ഷത്ര സാന്ദ്രത കുറഞ്ഞ ഒരു പരിവേഷം (ഒമഹീ) ഉണ്ട്. ഇവിടെയാണ് ഗ്ളോബുലര്‍ ക്ളസ്റ്ററുകള്‍ എന്നറിയപ്പെടുന്ന, ലക്ഷക്കണക്കിനു നക്ഷത്രങ്ങളടങ്ങിയ നക്ഷത്രക്കുലകള്‍ കാണപ്പെടുന്നത്. ഏറ്റവും പ്രായമുള്ള നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കാണപ്പെടുന്നതും ഇവയിലാണ്.
 +
 
 +
ധനുരാശിയുടെ നേര്‍ക്കാണ് ഗാലക്സീകേന്ദ്രം (വീര്‍ത്തമധ്യം) സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. ഗാലക്സീ കേന്ദ്രത്തിന് ചുറ്റുമായി വാതകങ്ങളും പൊടിപടലങ്ങളും നക്ഷത്രങ്ങളും ചേര്‍ന്ന് വളരെ വ്യക്തമായ സര്‍പ്പിള കരങ്ങള്‍ രൂപപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈ സര്‍പ്പിള കരങ്ങള്‍ വീര്‍ത്ത, അല്പം ദണ്ഡാകൃതിയിലുള്ള മധ്യത്തില്‍ നിന്ന് ആരംഭിച്ചപോലെ കാണപ്പെടുന്നു. വീര്‍ത്ത മധ്യത്തിന്  അല്പം നീണ്ട ദണ്ഡാകൃതിയുള്ളതുകൊണ്ടാണ് ആകാശഗംഗയെ ഹബ്ള്‍ വര്‍ഗീകരണത്തില്‍ ടആരവിഭാഗത്തില്‍ ഉള്‍പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്.
 +
 
 +
സൂര്യനും ഗാലക്സിക കേന്ദ്രവും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന നേര്‍രേഖയുമായി ഉദ്ദേശം 44ം ചരിഞ്ഞാണ് ദണ്ഡ് രൂപം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. വളരെയേറെ പ്രായം ചെന്ന നക്ഷത്രങ്ങളായ ചുവപ്പു ഭീമന്മാരുടെ (ഞലറ ഴശമി) ആധിക്യം കേന്ദ്രഭാഗത്തിന്റെ പ്രത്യേകതയാകുന്നു.
 +
 
 +
നാല് സുപ്രധാന സര്‍പ്പിള കരങ്ങളാണ് ക്ഷീരപഥത്തിനുള്ളത്. പെഴ്സിയുസ് കരം, സിഗ്നസ്-നോര്‍മകരം, സ്കൂടം-ക്രക്സ് കരം, കരീന-സാജിറ്റേറിയസ് കരം എന്നിവയാണ് അവ. കൂടാതെ ഒറയണ്‍ കരം എന്ന ഒരു ശാഖകൂടിയുണ്ട്. ഇവ ഓരോന്നും 12ം പിച്ചില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. ഓറിയോണ്‍ ശാഖയിലാണ് നാം ഉള്‍പ്പെടുന്ന സൌരയൂഥം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. ആകാശഗംഗയുടെ കേന്ദ്രത്തില്‍ നിന്ന് ഏകദേശം 26,500 പ്രകാശ വര്‍ഷം അകലെയാണ് സൂര്യന്റെ സ്ഥാനം. സെക്കണ്ടില്‍ 255 കിലോമീറ്റര്‍ വേഗത്തില്‍ അത് കേന്ദ്രത്തെ ചുറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഒരു കറക്കം പൂര്‍ത്തിയാക്കാന്‍ ഏകദേശം 22 കോടി വര്‍ഷം വേണം. (ഇത് കൃത്യമായി കണക്കാക്കാന്‍ ഇതുവരെ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല). പ്രധാന സര്‍പ്പിള കരങ്ങള്‍ക്ക് പുറത്തായി മോണോസെറസ് വലയം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു.
 +
 
 +
നമ്മുടെ ഗാലക്സിയുടെ ആകെ പിണ്ഡം 5 x10<sup>11</sup> സൌരപിണ്ഡത്തോളം വരുമെന്ന് അനുമാ 5 x10<sup>11</sup> നിക്കപ്പെടുന്നു; ഗാലക്സിയുടെ ദ്രവ്യമാനത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും ഇരുണ്ട പിണ്ഡമാണെന്നാണ് അനുമാനം. ഗാലക്സിയുടെ ദൃശ്യഭാരം (നക്ഷത്രങ്ങള്‍, നെബുലകള്‍ തുടങ്ങിയവ) മുഴുവന്‍ ചേര്‍ന്നാലും നക്ഷത്രങ്ങളുടെ പരിക്രമണത്തിന്റെ ഗതികോര്‍ജത്തിനു തുല്യമായ ബന്ധനോര്‍ജം നല്‍കാനാവില്ല എന്ന കണക്കുകൂട്ടലാണ് ഇത്തരം ഒരു സങ്കല്പത്തിലേക്കു നയിച്ചത്. ദൃശ്യഭാരത്തിന്റെ 10 ഇരട്ടിയോളം പിണ്ഡം അദൃശ്യാവസ്ഥയില്‍ (റമൃസ ാമലൃേേ) ഗാലക്സിതളികയ്ക്കു ചുറ്റുമായി വിതരണം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നാണ് കണക്കുകള്‍ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.  
 +
 
 +
ഗാലക്സി കേന്ദ്രത്തിനു ചുറ്റുമുള്ള സമീപ വസ്തുക്കളുടെ ചലനം മറ്റൊരു കാര്യം കൂടി സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഗാലക്സിയുടെ കേന്ദ്രത്തില്‍ അനേകം കോടി സൌരഭാരം പിണ്ഡത്തോടുകൂടിയ ഒരു വസ്തുവിന്റെ (ഇീാുമര ീയഷലര) സാന്നിധ്യമാണത്. അവിടെയുള്ള സാജിറ്റാറിയസ് അ എന്ന ശക്തിയേറിയ റേഡിയോ സ്രോതസ് ഒരു തമോഗര്‍ത്തമാണെന്ന് നിരീക്ഷണങ്ങള്‍ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ആകാശഗംഗയിലെ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ പരിക്രമണവേഗം കേന്ദ്രത്തില്‍നിന്ന് പുറത്തേക്കു വര്‍ധിച്ചു വരുന്നുവെങ്കിലും ഒരു പരിധിക്കുശേഷം, ഏതാണ്ട് സ്ഥിരമായി നില്ക്കുന്നു എന്നത് ഇരുണ്ട പിണ്ഡത്തിന് തെളിവാണ്. ഗാലക്സീകേന്ദ്രത്തില്‍ നിന്നും വളരെ അകലെ നക്ഷത്രവേഗം സെക്കണ്ടില്‍ 210-240 കിലോമീറ്ററാണ്.
 +
 
 +
ഗാലക്സീകേന്ദ്രത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ മിക്കതും മുഖ്യശ്രേണീ ഘട്ടം (ങമശി ലൂൌെലിരല മെേഴല) കഴിഞ്ഞപ്രായമേറിയ ചുവപ്പു ഭീമന്മാരോ തണുത്തുപോയ നക്ഷത്രങ്ങളോ ആണ്. മുഖ്യശ്രേണിയില്‍ അവശേഷിക്കുന്നവ താരതമ്യേന ചെറിയ മഞ്ഞ നക്ഷത്രങ്ങളാണ്. ഭാരമേറിയ ലോഹങ്ങള്‍ കാര്യമായില്ലാത്ത വീര്‍ത്ത മധ്യഭാഗ നക്ഷത്രങ്ങളെ രണ്ടാം സമഷ്ടി താരകള്‍ (ജീുൌഹമശീിേ കക മൃെേ)  എന്നു വിളിക്കുന്നു. സര്‍പ്പിള ഭുജങ്ങളില്‍ കാണപ്പെടുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളില്‍ ഭൂരിഭാഗവും പ്രായം താരതമ്യേന കുറഞ്ഞ, ലോഹങ്ങള്‍ കൂടുതലുള്ള, ഒന്നാം സമഷ്ടി താരകളാണ്. അവയില്‍ നിരവധി ശോഭയേറിയ, അത്യധികം ചൂടുള്ള നീല നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നു. പുതിയ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ജനിക്കുന്ന നെബുലകളും (ഉദാ. ഒറയണ്‍ നെബുല, ഈഗിള്‍ നെബുല) ഭുജങ്ങളിലാണ്. നോ: ഗാലക്സി
 +
 
 +
(നോബിള്‍ പി. എബ്രഹാം)

Current revision as of 10:12, 17 ഫെബ്രുവരി 2012

ആകാശഗംഗ

Milky-way

ഭൂമിക്കുചുറ്റും ആകാശത്ത് കാണപ്പെടുന്ന പ്രകാശമാനമായ വീഥി. ഖഗോള മധ്യരേഖയുമായി സുമാര്‍ 63ം കോണളവില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ആകാശഗംഗ പലയിടത്തും ശിഥിലവും ഇരുണ്ടതും ആയി കാണപ്പെടുന്നു. വീതി 3ം മുതല്‍ 30ം വരെ വ്യതിയാനപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. രാത്രികാലങ്ങളില്‍ ആകാശത്തിലെ ഏറ്റവും ആകര്‍ഷകമായ ഒരു ദൃശ്യമാണ് ഇത്. ചന്ദ്രനില്ലാത്ത രാത്രികാലങ്ങളില്‍ ഗ്രാമപ്രദേശത്തു നിന്നു നോക്കുന്ന ഒരാള്‍ക്ക് ഈ നക്ഷത്രസമൂഹത്തെ നഗ്നദൃഷ്ടികള്‍ കൊണ്ടു തന്നെ നല്ലവണ്ണം ദര്‍ശിക്കുവാന്‍ കഴിയും. ഒരു ദൂരദര്‍ശിനിയിലൂടെ നോക്കിയാല്‍ യഥാര്‍ഥത്തില്‍ എണ്ണമറ്റ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ഒരു നിബിഡസമൂഹമാണ് ആകാശഗംഗ എന്നു മനസ്സിലാക്കാം. ആദ്യമായി ഈ കാഴ്ച കണ്ടത് ഗലീലിയോ ആണ് (1609). കോടാനുകോടി നക്ഷത്രങ്ങളും ഗ്രഹങ്ങളും നക്ഷത്രാന്തര വാതകങ്ങളും മറ്റും ഉള്‍പ്പെടുന്നതാണ് ഗാലക്സി. അത്തരം അനന്തമായത്ര എണ്ണം ഗാലക്സികളില്‍ ഒരു സാധാരണ ഗാലക്സി മാത്രമാണ് ആകാശഗംഗ; സൂര്യന്‍ അതിലെ ഒരു സാധാരണ നക്ഷത്രവും.

വയ ലാക്തിയ (ഢശമ ഹമരലേമ) എന്ന ലാറ്റിന്‍ പദത്തില്‍ നിന്നാണ് മില്‍ക്കി വേ എന്ന ആംഗലേയ നാമത്തിന്റെ ഉദ്ഭവം. ഗാലക്സി എന്ന പദമാണ് ക്ഷീരപഥത്തെ സൂചിപ്പിക്കാന്‍ ആദ്യകാലത്ത് ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്. ഗാല (പാല്‍) എന്ന ഗ്രീക്കുപദത്തില്‍ നിന്നാണ് ഇതിന്റെ ഉദ്ഭവം. കാലക്രമേണ ഇതര താരാസമൂഹങ്ങളെക്കൂടി ഗാലക്സി എന്ന പദം കൊണ്ട് സൂചിപ്പിച്ചു തുടങ്ങി. കപ്പല്‍ച്ചാല്, വെള്ളിച്ചാല്, സ്വര്‍ഗീയനദി തുടങ്ങിയ പേരുകളില്‍ വിവിധ ഭാഷകളില്‍ ക്ഷീരപഥം അറിയപ്പെടുന്നു.

ഭൂമിയുടെ വടക്കേ അര്‍ധഗോളത്തില്‍ നിന്നു നോക്കുന്ന നമുക്കു തെക്ക് വൃശ്ചികവാലില്‍ ശോഭയോടെ തുടങ്ങി, ധനുരാശിയില്‍ പരമാവധി ശോഭപ്രാപിച്ച്, വടക്ക് അക്വില, സിഗ്നസ് രാശികളിലെത്തുമ്പോള്‍ ശോഭകുറഞ്ഞ്, കസിയോപ്പിയ, പെഴ്സിയൂസ് രാശികളില്‍ നന്നായി മങ്ങി, തിരിച്ച് ഒറയണിലൂടെ തെക്കോട്ട് കടന്ന് പപ്പിസ് രാശിയിലൂടെ തെക്കന്‍ചക്രവാളത്തില്‍ അപ്രത്യക്ഷമാകുന്ന ഒരു പ്രകാശ വീഥിയായാണ് ആകാശഗംഗ കാണപ്പെടുക. തെക്കേ അര്‍ധഗോളത്തില്‍ നിന്നു നോക്കുന്നവര്‍ക്ക് ആകാശഗംഗ കൂടുതല്‍ മനോഹരമായാണ് അനുഭവപ്പെടുക. പപ്പിസില്‍ നിന്ന് കരീനയില്‍ എത്തുമ്പോള്‍ നഗരവെളിച്ചത്തില്‍പ്പോലും കാണാന്‍ കഴിയുന്നത്ര ശോഭയുണ്ടാകും അതിന്. തുടര്‍ന്ന് ക്രക്സി (ത്രിശങ്കു) ലൂടെ സെന്റാറസിലെത്തി, ഒരു കറുത്ത ചാലുകൊണ്ട് രണ്ടായി വിഭജിക്കപ്പെട്ട്, വീണ്ടും ശോഭയോടെ വൃശ്ചികത്തില്‍ തിരിച്ചെത്തുന്നു. ആകാശഗംഗ മാനത്ത് ഇങ്ങനെ ഒരു വൃത്തമായി കാണപ്പെടുന്നു എന്നത് നമ്മുടെ സ്ഥാനം അതിനുള്ളിലാണ് എന്നതിന്റെ തെളിവാണ്.

വിര്‍ഗോ സൂപ്പര്‍ക്ലസ്റ്ററിലെ ലോക്കല്‍ ഗ്രൂപ്പ് എന്ന താരാപഥ സമൂഹത്തിലെ അംഗമാണ് സൌരയൂഥം ഉള്‍പ്പെടുന്ന ആകാശഗംഗ. സര്‍പ്പിള ഗാലക്സി എന്ന വിഭാഗത്തിലെ ടആര (ആമൃൃലറ ടുശൃമഹ) എന്ന ഉപവിഭാഗത്തില്‍ ആണ് ആകാശഗംഗയുടെ സ്ഥാനം എന്നു കരുതപ്പെടുന്നു. നാം ഗാലക്സിയുടെ ഉള്ളില്‍ ആയതുകൊണ്ട് ഗാലക്സീരൂപം നേരിട്ടു കാണാന്‍ കഴിയില്ല.

ആകാശഗംഗ ഗാലക്സിയുടെ നക്ഷത്രത്തളികയ്ക്ക് ഏതാണ്ട് ഒരു ലക്ഷം പ്രകാശവര്‍ഷം വ്യാസമുണ്ട്. ആകാശഗംഗയില്‍ 20,000 കോടിയോളം നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നതായി അനുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ദ്രവ്യമാനം വളരെ കുറഞ്ഞ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ എണ്ണം തിട്ടപ്പെടുത്തുന്നതില്‍ ഉള്ള തീര്‍ച്ചയില്ലായ്മ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ എണ്ണത്തില്‍ അനിശ്ചിതത്വമുണ്ടാക്കുന്നു. 2009 ജനുവരിയില്‍ നടന്ന അമേരിക്കന്‍ അസ്ട്രോണമിക്കല്‍ സൊസൈറ്റിയുടെ സമ്മേളനത്തില്‍ അവതരിപ്പിച്ച ഒരു പ്രബന്ധത്തില്‍ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ എണ്ണം 3 ലക്ഷംകോടി ആണെന്ന അവകാശവാദം വരെ ഉണ്ടായി.

നക്ഷത്രങ്ങളില്‍ ഭൂരിഭാഗവും കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത് ഗാലക്സീ കേന്ദ്രമായ 'വീര്‍ത്തമധ്യ' (ഇലിൃമഹ യൌഹഴല) ഭാഗത്താണ്. ആ ഭാഗത്തിന് ഏകദേശം 15,000 പ്രകാശവര്‍ഷം വ്യാസവും 6000 പ്രകാശവര്‍ഷം കനവും (കേന്ദ്രത്തില്‍) ഉണ്ട്. ഈ 'വീര്‍ത്ത മധ്യ'ത്തിനു ചുറ്റുമായി ഗോളാകാരമായ, നക്ഷത്ര സാന്ദ്രത കുറഞ്ഞ ഒരു പരിവേഷം (ഒമഹീ) ഉണ്ട്. ഇവിടെയാണ് ഗ്ളോബുലര്‍ ക്ളസ്റ്ററുകള്‍ എന്നറിയപ്പെടുന്ന, ലക്ഷക്കണക്കിനു നക്ഷത്രങ്ങളടങ്ങിയ നക്ഷത്രക്കുലകള്‍ കാണപ്പെടുന്നത്. ഏറ്റവും പ്രായമുള്ള നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കാണപ്പെടുന്നതും ഇവയിലാണ്.

ധനുരാശിയുടെ നേര്‍ക്കാണ് ഗാലക്സീകേന്ദ്രം (വീര്‍ത്തമധ്യം) സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. ഗാലക്സീ കേന്ദ്രത്തിന് ചുറ്റുമായി വാതകങ്ങളും പൊടിപടലങ്ങളും നക്ഷത്രങ്ങളും ചേര്‍ന്ന് വളരെ വ്യക്തമായ സര്‍പ്പിള കരങ്ങള്‍ രൂപപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈ സര്‍പ്പിള കരങ്ങള്‍ വീര്‍ത്ത, അല്പം ദണ്ഡാകൃതിയിലുള്ള മധ്യത്തില്‍ നിന്ന് ആരംഭിച്ചപോലെ കാണപ്പെടുന്നു. വീര്‍ത്ത മധ്യത്തിന് അല്പം നീണ്ട ദണ്ഡാകൃതിയുള്ളതുകൊണ്ടാണ് ആകാശഗംഗയെ ഹബ്ള്‍ വര്‍ഗീകരണത്തില്‍ ടആരവിഭാഗത്തില്‍ ഉള്‍പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്.

സൂര്യനും ഗാലക്സിക കേന്ദ്രവും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന നേര്‍രേഖയുമായി ഉദ്ദേശം 44ം ചരിഞ്ഞാണ് ദണ്ഡ് രൂപം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. വളരെയേറെ പ്രായം ചെന്ന നക്ഷത്രങ്ങളായ ചുവപ്പു ഭീമന്മാരുടെ (ഞലറ ഴശമി) ആധിക്യം കേന്ദ്രഭാഗത്തിന്റെ പ്രത്യേകതയാകുന്നു.

നാല് സുപ്രധാന സര്‍പ്പിള കരങ്ങളാണ് ക്ഷീരപഥത്തിനുള്ളത്. പെഴ്സിയുസ് കരം, സിഗ്നസ്-നോര്‍മകരം, സ്കൂടം-ക്രക്സ് കരം, കരീന-സാജിറ്റേറിയസ് കരം എന്നിവയാണ് അവ. കൂടാതെ ഒറയണ്‍ കരം എന്ന ഒരു ശാഖകൂടിയുണ്ട്. ഇവ ഓരോന്നും 12ം പിച്ചില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. ഓറിയോണ്‍ ശാഖയിലാണ് നാം ഉള്‍പ്പെടുന്ന സൌരയൂഥം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. ആകാശഗംഗയുടെ കേന്ദ്രത്തില്‍ നിന്ന് ഏകദേശം 26,500 പ്രകാശ വര്‍ഷം അകലെയാണ് സൂര്യന്റെ സ്ഥാനം. സെക്കണ്ടില്‍ 255 കിലോമീറ്റര്‍ വേഗത്തില്‍ അത് കേന്ദ്രത്തെ ചുറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഒരു കറക്കം പൂര്‍ത്തിയാക്കാന്‍ ഏകദേശം 22 കോടി വര്‍ഷം വേണം. (ഇത് കൃത്യമായി കണക്കാക്കാന്‍ ഇതുവരെ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല). പ്രധാന സര്‍പ്പിള കരങ്ങള്‍ക്ക് പുറത്തായി മോണോസെറസ് വലയം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു.

നമ്മുടെ ഗാലക്സിയുടെ ആകെ പിണ്ഡം 5 x1011 സൌരപിണ്ഡത്തോളം വരുമെന്ന് അനുമാ 5 x1011 നിക്കപ്പെടുന്നു; ഗാലക്സിയുടെ ദ്രവ്യമാനത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും ഇരുണ്ട പിണ്ഡമാണെന്നാണ് അനുമാനം. ഗാലക്സിയുടെ ദൃശ്യഭാരം (നക്ഷത്രങ്ങള്‍, നെബുലകള്‍ തുടങ്ങിയവ) മുഴുവന്‍ ചേര്‍ന്നാലും നക്ഷത്രങ്ങളുടെ പരിക്രമണത്തിന്റെ ഗതികോര്‍ജത്തിനു തുല്യമായ ബന്ധനോര്‍ജം നല്‍കാനാവില്ല എന്ന കണക്കുകൂട്ടലാണ് ഇത്തരം ഒരു സങ്കല്പത്തിലേക്കു നയിച്ചത്. ദൃശ്യഭാരത്തിന്റെ 10 ഇരട്ടിയോളം പിണ്ഡം അദൃശ്യാവസ്ഥയില്‍ (റമൃസ ാമലൃേേ) ഗാലക്സിതളികയ്ക്കു ചുറ്റുമായി വിതരണം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നാണ് കണക്കുകള്‍ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.

ഗാലക്സി കേന്ദ്രത്തിനു ചുറ്റുമുള്ള സമീപ വസ്തുക്കളുടെ ചലനം മറ്റൊരു കാര്യം കൂടി സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഗാലക്സിയുടെ കേന്ദ്രത്തില്‍ അനേകം കോടി സൌരഭാരം പിണ്ഡത്തോടുകൂടിയ ഒരു വസ്തുവിന്റെ (ഇീാുമര ീയഷലര) സാന്നിധ്യമാണത്. അവിടെയുള്ള സാജിറ്റാറിയസ് അ എന്ന ശക്തിയേറിയ റേഡിയോ സ്രോതസ് ഒരു തമോഗര്‍ത്തമാണെന്ന് നിരീക്ഷണങ്ങള്‍ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ആകാശഗംഗയിലെ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ പരിക്രമണവേഗം കേന്ദ്രത്തില്‍നിന്ന് പുറത്തേക്കു വര്‍ധിച്ചു വരുന്നുവെങ്കിലും ഒരു പരിധിക്കുശേഷം, ഏതാണ്ട് സ്ഥിരമായി നില്ക്കുന്നു എന്നത് ഇരുണ്ട പിണ്ഡത്തിന് തെളിവാണ്. ഗാലക്സീകേന്ദ്രത്തില്‍ നിന്നും വളരെ അകലെ നക്ഷത്രവേഗം സെക്കണ്ടില്‍ 210-240 കിലോമീറ്ററാണ്.

ഗാലക്സീകേന്ദ്രത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ മിക്കതും മുഖ്യശ്രേണീ ഘട്ടം (ങമശി ലൂൌെലിരല മെേഴല) കഴിഞ്ഞപ്രായമേറിയ ചുവപ്പു ഭീമന്മാരോ തണുത്തുപോയ നക്ഷത്രങ്ങളോ ആണ്. മുഖ്യശ്രേണിയില്‍ അവശേഷിക്കുന്നവ താരതമ്യേന ചെറിയ മഞ്ഞ നക്ഷത്രങ്ങളാണ്. ഭാരമേറിയ ലോഹങ്ങള്‍ കാര്യമായില്ലാത്ത വീര്‍ത്ത മധ്യഭാഗ നക്ഷത്രങ്ങളെ രണ്ടാം സമഷ്ടി താരകള്‍ (ജീുൌഹമശീിേ കക മൃെേ) എന്നു വിളിക്കുന്നു. സര്‍പ്പിള ഭുജങ്ങളില്‍ കാണപ്പെടുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളില്‍ ഭൂരിഭാഗവും പ്രായം താരതമ്യേന കുറഞ്ഞ, ലോഹങ്ങള്‍ കൂടുതലുള്ള, ഒന്നാം സമഷ്ടി താരകളാണ്. അവയില്‍ നിരവധി ശോഭയേറിയ, അത്യധികം ചൂടുള്ള നീല നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നു. പുതിയ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ജനിക്കുന്ന നെബുലകളും (ഉദാ. ഒറയണ്‍ നെബുല, ഈഗിള്‍ നെബുല) ഭുജങ്ങളിലാണ്. നോ: ഗാലക്സി

(നോബിള്‍ പി. എബ്രഹാം)

"http://web-edition.sarvavijnanakosam.gov.in/index.php?title=%E0%B4%86%E0%B4%95%E0%B4%BE%E0%B4%B6%E0%B4%97%E0%B4%82%E0%B4%97" എന്ന താളില്‍നിന്നു ശേഖരിച്ചത്
താളിന്റെ അനുബന്ധങ്ങള്‍
സ്വകാര്യതാളുകള്‍